Układanie kostki
Kostkę układa się od brzegu nawierzchni (obramowanej krawężnikami, obrzeżami, palisadami lub tzw. brzegówką) w kierunku środka, co pozwala zawsze pracować na już ułożonej nawierzchni, dzięki czemu nie niszczy się przygotowanej wcześniej podsypki. Szczególną uwagę należy zwrócić na dokładne ułożenie pierwszych rzędów, które mogą wymagać przycinania kostek. Istotne jest też kontrolowanie spadku układanej powierzchni oraz zachowanie spoin (szczelin) pomiędzy kostkami. Ułatwiają to specjalne wypustki dystansowe znajdujące się na bocznych ściankach kostek.
Ubijanie nawierzchni Po zakończeniu układania kostki spoiny wypełnia się suchym piaskiem. Następnie należy oczyścić całą powierzchnię i przystąpić do zagęszczania (ubijania). Wykorzystuje się do tego płytę wibracyjną zabezpieczoną specjalną płytą z tworzywa sztucznego, która zapobiega uszkodzeniu kostek. Procedurę ubijania przeprowadza się kilka razy, pamiętając o każdorazowym uzupełnianiu piasku w szczelinach oraz zamiataniu całej powierzchni. Właściwie ułożona nawierzchnia powinna tworzyć jednorodną płaszczyznę bez żadnych wybrzuszeń i szpar szerszych niż spoiny między kostkami.

Na kostce brukowej, krawężnikach oraz innych wyrobach z betonu mogą pojawić się przebarwienia w postaci ja¬snych plam i nalotów. Ich powstanie nie wynika ani z błędów produkcyjnych, ani też z niewłaściwej ilości czy jakości surowców. Wykwity wapienne są efektem naturalnych procesów fizykochemicznych zachodzących w betonie podczas jego wiązania i twardnienia w zmiennych warunkach atmosferycznych. Bezpośredni wpływ na powstawanie wykwitów wywiera wodorotlenek wapnia tworzący się w procesie hydratacji cementu. Na skutek oddziaływania czynników atmosferycznych (deszcz, śnieg) wykwity po pewnym czasie ulegają zmyciu i znikają zupełnie. Nasze obserwacje wykazały, że okres ten wynosi od kilku miesięcy do kilku lat.

Cement i piasek to surowce naturalne mogą więc powodować różnice w jednolitości zabarwienia poszczególnych wyrobów. Różnice w zabarwieniu mogą być spowodowane także drobnymi korektami wilgotności mieszanki w procesie produkcji bądź przez zmianę warunków twardnienia. Tak więc kolorowe wyroby w niewielkim stopniu mogą zmieniać zabarwienie. Dlatego przy układaniu nawierzchni należy brać kostki z różnych (przynajmniej trzech) palet i mieszać je ze sobą. Pojawienie się wykwitów oraz różnic w jednolitości zabarwienia wyrobów nie są wadą wyrobu i nie mogą być pod¬stawą do reklamacji. Polskie Normy dotyczące wyrobów betonowych: PN-EN 1338:2005 – „Betonowa kostka brukowa. Wymagania i metody badań” PN-EN 1339:2005 – „Betonowe płyty brukowe. Wymagania i metody badań” PN-EN 1340:2005 – „Krawężniki betonowe. Wymagania i metody badań” oraz wymagane Aprobaty Techniczne Instytutu Badawczego Dróg i Mostów dopuszczają różnice w zabarwieniu a także występowanie wapiennych wykwitów jako naturalnego elementu dojrzewania betonu. Informacje zawarte w katalogu nie stanowią oferty w rozumieniu Kodeksu Cywilnego. Przedstawione w katalogu kolory wzorników należy traktować jako przybliżone z uwagi na ograniczone możliwości techniki drukarskiej.

Układanie kostki
Kostkę układa się od brzegu nawierzchni (obramowanej krawężnikami, obrzeżami, palisadami lub tzw. brzegówką) w kierunku środka, co pozwala zawsze pracować na już ułożonej nawierzchni, dzięki czemu nie niszczy się przygotowanej wcześniej podsypki. Szczególną uwagę należy zwrócić na dokładne ułożenie pierwszych rzędów, które mogą wymagać przycinania kostek. Istotne jest też kontrolowanie spadku układanej powierzchni oraz zachowanie spoin (szczelin) pomiędzy kostkami. Ułatwiają to specjalne wypustki dystansowe znajdujące się na bocznych ściankach kostek.
Ubijanie nawierzchni Po zakończeniu układania kostki spoiny wypełnia się suchym piaskiem. Następnie należy oczyścić całą powierzchnię i przystąpić do zagęszczania (ubijania). Wykorzystuje się do tego płytę wibracyjną zabezpieczoną specjalną płytą z tworzywa sztucznego, która zapobiega uszkodzeniu kostek. Procedurę ubijania przeprowadza się kilka razy, pamiętając o każdorazowym uzupełnianiu piasku w szczelinach oraz zamiataniu całej powierzchni. Właściwie ułożona nawierzchnia powinna tworzyć jednorodną płaszczyznę bez żadnych wybrzuszeń i szpar szerszych niż spoiny między kostkami.

Na kostce brukowej, krawężnikach oraz innych wyrobach z betonu mogą pojawić się przebarwienia w postaci ja¬snych plam i nalotów. Ich powstanie nie wynika ani z błędów produkcyjnych, ani też z niewłaściwej ilości czy jakości surowców. Wykwity wapienne są efektem naturalnych procesów fizykochemicznych zachodzących w betonie podczas jego wiązania i twardnienia w zmiennych warunkach atmosferycznych. Bezpośredni wpływ na powstawanie wykwitów wywiera wodorotlenek wapnia tworzący się w procesie hydratacji cementu. Na skutek oddziaływania czynników atmosferycznych (deszcz, śnieg) wykwity po pewnym czasie ulegają zmyciu i znikają zupełnie. Nasze obserwacje wykazały, że okres ten wynosi od kilku miesięcy do kilku lat.

Wymiary poszczególnych wyrobów podane w katalogu są wielkością nominalną nowej formy do produkcji wyrobów. Poddanie wyrobów dalszej obróbce w postaci postarzania/łupania zmienia wymiar finalny wyrobu i nie stanowi podstawy do reklamacji. Więcej na temat tolerancji wymiarowych można uzyskać u Ogólnych Warunkach Sprzedaży, Warunkach Udzielania Gwarancji oraz obowiązujących Polskich Normach.

Jeśli nie jesteśmy pewni efektu, jaki chcemy uzyskać, warto skorzystać z pomocy fachowców. Doświadczenie specjalistów w dziedzinie projektowania przestrzeni z pewnością pozwoli uzyskać doskonały efekt wizualny i sprawi, że otoczenie domu stanie się piękne i praktyczne.

Wybrany przez nas materiał powinien być stylistycznie spójny z całością otoczenia posesji. Należy pamiętać, że inne rodzaje materiału sprawdzają się w przestrzeniach klasycznych, inne w tych stylizowanych na sielankowe dworki, jeszcze inne w otoczeniu domów nowocześnie minimalistycznych. Zasad estetycznych jest wiele, lecz w doborze ilości i rodzajów kostki powinniśmy niezmiennie kierować się tylko jedną zasadą - umiaru.

Równie ważny jest odpowiedni dobór materiału pod względem jego rozmiarów. Wybierając wielkość kostki, należy wziąć pod uwagę to, jak duża przestrzeń będzie nią wykładana. Z estetycznego i praktycznego punktu widzenia, niewielka kostka o prostym wzorze sprawdzi się najlepiej na wąskich i krętych ścieżkach. Jej zastosowanie eliminuje konieczność docinania elementów.

Dobór odpowiedniego materiału powinien być zdeterminowany przeznaczeniem powierzchni. W zależności od tego, jakim obciążeniom wynikającym z natężenia ruchu będzie podlegała, należy wybrać materiał o różnej grubości: 4-6 cm w przypadku wąskich ogrodowych ścieżek, 6-8 cm w przypadku podjazdów i ciągów przeznaczonych do ruchu aut.